بررسی(تطبیقی) اختلافات ارضی و مرزی "امارات عربی متحده - ج . ا . ایران و امارات عربی متحده- عربستان صعودی " از 1370 تا 1390

این رساله به اختلافات ارضی و مرزی بین کشورهای " امارات متحده عربی– جمهوری اسلامی ایران " و "امارات متحده عربی – عربستان " از سال 1991 تا 2011 (1370 تا 1390) به صورت تطبیقی اشاره دارد، در همین موضوع اختلاف بین امارات متحده عربی با ج.ا.ایران تنها بصورت سرزمینی شامل جزایر سه گانه تنب های کوچک و بزرگ و ابوموسی می باشد در حالی که اختلاف بین امارات متحده عربی با عربستان بصورت مرزی بیشتر در مناطق نفت خیز بوریمی، خورالعدید، سبرخه مطی جریان دارد. مسلم است اگر این کشورها دیپلماسی فعالی در این زمینه نداشته باشند بدون تردید نه تنها از این مناقشات سودی عاید نخواهد شد بلکه روز به روز هزینه های سنگین مالی و سیاسی را تحمیل خواهد کرد، پس به نفع این کشورهاست که بر اساس منافع متقابل و دوراندیشانه هیچ تأثیری از دول دیگر نداشته و بر حل سریع مشکلات قلمرویی تأکید کنند. در این نگارش سعی بر این است تا به این سوال اصلی پاسخ داده شود که وجود اختلافات ارضی و مرزی بین کشور های " امارات متحده عربی- جمهوری اسلامی ایران " و " امارات متحده عربی - عربستان " چه تاثیری بر امنیت منطقه خلیج فارس می گذارد؟ فرضیه این نگارش اینگونه تنظیم شده است که به نظر می رسد اختلافات و تنش های ارضی و مرزی در بین کشورهای " امارات متحده عربی –جمهوری اسلامی ایران" و " امارات متحده عربی –عربستان سعودی " نه تنها از دخالت قدرتهای فرامنطقه ای نشأت گرفته بلکه به دنبال آن دخالت قدرتهای فرامنطقه ای را فراهم کرده که این مسئله امنیت منطقه خلیج فارس را زیر سوال برده است. بر اساس یافته های تحقیق، وجه مشترک اختلافات بین " امارات عربی متحده با ج.ا.ایران " و "امارات عربی متحده با عربستان سعودی" این است که اختلافات موجود در سالهای 1971 و 1974 بصورت یادداشت تفاهمنامه در قالب مذاکره مرتفع شده است اما وجه افتراق این اختلافات این است که در حل این اختلافات، رنگ سیاسی کاری و دخالت های منطقه ای و فرامنطقه ای در اختلاف بین "امارات عربی متحده با ایران" نسبت به "امارات عربی متحده با عربستان" بیشتر جلوه می کند. این تحقیق با استفاده از منابع کتابخانه ای، مقالات و منابع الکترونیکی و البته با روش توصیفی – تحلیلی مورد بررسی قرار می گیرد.